„Wiosna, lato, jesień, zima... i wiosna”. ReĹź. KIM KI-DUK.

Wiem, naduĹźywam czasem wielokropkĂłw, cudzysłowĂłw i np. słowa „arcydzieło”... Ale w tym przypadku nie ma mowy o naduĹźyciu. Naprawdę, nie pamiętam kiedy doświadczyłem po wyjściu z kina „takiego uderzenia”, i to przy pomocy najprostszych środkĂłw.  

To piękna, czysta, mądra przypowieść o „pełni ludzkiego losu”... „Kolista - To tak w kółko, to tak zawsze.” (...) Nie do zapomnienia. NiektĂłrzy powiadają, Ĺźe tym jednym dziele zawarty jest cały Dekalog... I myślę, Ĺźe to wcale nie przesadzone wyznania. Bohaterami przypowieści są dwaj buddyjscy mnisi Ĺźyjący z dala od zgiełku świata - mistrz i uczeń. Dzieło podzielone jest na pięć części - tak jak w tytule - pĂłr roku. KaĹźda pora jest tu symbolem Ĺźycia i przeĹźyć głównie jednego mnicha - ucznia -  ktĂłremu „dane będzie doświadczyć owej pełni” - od dziecięcej niewinności do dorosłej samoświadomości...

Wiosna to sygnał. To „zielona” zabawa mnicha-małego dzieciątka w zadawanie bĂłlu zwierzętom (maluch przywiązuje kamienie do grzbietĂłw: rybki, Ĺźabki i węża, poczym, z uśmiechem Niewiny, przygląda się jak sobie z tym kamieniem poradzą...). Dopiero jednak „w następnych roku porach”, jak to się mĂłwi „z czasem”, Ăłw mnich zrozumie prawdziwy sens i wymiar takiego kamienia na grzbiecie... Tylko jeszcze nie latem... Latem do zamkniętego świata mnichĂłw wkroczy kobieta. Młodociany mnich pozna tu, czym jest rozkosz bycia z kobietą. Jesienią, zimą i kolejną znĂłw wiosną, juĹź coraz bardziej dojrzały "mnich i nie-mnich", pozna inne uczucia wynikające z Ĺźycia z kobietą, oraz z Ĺźycia bez kobiety...

„Pozamykane jest tu wszystko do końca, ale pozamykane niesłychanie subtelnie”... Więc więcej powiedzieć nie mogę. (By moje wzruszenie stało się i Państwa wzruszeniem).    

KIM KI-DUK określa swoje filmy jako kolejne „sekwencje Ĺźycia”. Ich realizacja, jak mĂłwi, jest „procesem przemiany własnych niezrozumianych prawd w zrozumiałe”. Nigdy nie skończył Ĺźadnej wyĹźszej uczelni. Pozbawiony wykształcenia filmowego, (nigdy nie pracował nawet jako asystent reĹźysera!) samodzielnie zdobywał wiedzę na temat kręcenia filmĂłw. Geniusz? Nie da się ukryć - owszem.  

O pozostałych filmach FILMOSTRADY czytaj na stronach: www.filmostrada.spinka.pl  

Maciek Proliński