Puls iata Logo
  www.puls-swiata.subnet.pl
[ CZECHY ] Vaclav Havel „Tylko kr贸tko, prosz臋”, Wydawnictwo ZNAK, Krak贸w 2007
Wywiad-rzeka plus zestaw zapisk贸w i dokument贸w by艂ego prezydenta Czech i jednego z najs艂ynniejszych opozycjonist贸w w czasach komunistycznej Czechos艂owacji.

To bardzo osobista ksi膮偶ka, pierwsza odk膮d Havel sta艂 si臋 z opozycjonisty m臋偶em stanu. Zebrane w niej zosta艂y przer贸偶ne materia艂y z kilkunastu lat jego prezydentury. Nie jest to jednak dziennik prezydenckich czynno艣ci, jak „Moje 偶ycie” Billa Clintona. To raczej prywatna opowie艣膰 o codzienno艣ci w zamku na Hradczanach, 艣mierci pierwszej 偶ony Havla i drugim ma艂偶e艅stwie, sporach toczonych z Vaclavem Klausem (premierem z partii ODS i zajad艂ym przeciwnikiem politycznym prezydenta) oraz trywialnych problemach, jak ci膮gle psuj膮ca si臋 drukarka.

Poza tym jednak Havel zawar艂 tu swoje przemy艣lenia o 艣wiatowej polityce – pocz膮wszy od problem贸w polityczno-spo艂ecznych Europy 艢rodkowej, rozszerzenia NATO i Unii Europejskiej, po „wojn臋 z terroryzmem”, jak膮 Stany Zjednoczone wypowiedzia艂y Al-Kaidzie po 11 wrze艣nia. W tej cz臋艣ci „Tylko kr贸tko...” znajdziemy te偶 „polskie akcenty”: fragmenty po艣wi臋cone papie偶owi relacjom Havla z Janem Paw艂em II i Aleksandrem Kwa艣niewskim.

Ksi膮偶ka ma posta膰 podzielonego na rozdzia艂y wywiadu-rzeki przeprowadzonego przez Karola Hvi啪dal臋, pisarza i dziennikarza, by艂ego redaktora naczelnego jednego z czo艂owych czeskich tygodnik贸w („Tyden”) oraz autora blisko dwudziestu wywiad贸w-rzek z najs艂ynniejszymi Czechami. Mi臋dzy fragmentami rozmowy Hvi啪ali i Havla umieszczone zosta艂y notatki z dziennika Havla oraz fragmenty dokument贸w, odnosz膮cych si臋 do poruszanych w rozmowie kwestii.

„Tylko kr贸tko, prosz臋” to interesuj膮ca, cho膰 nie艂atwa, lektura. Mo偶e spodoba膰 si臋 jednak ka偶demu, kto interesuje si臋 ciekawymi historiami z 偶ycia politycznego, anegdotami dotycz膮cymi wielkich tego 艣wiata, czy dziejami Europy 艢rodkowo-Wschodniej po upadku komunizmu. Skala poruszanych temat贸w jest zreszt膮 tak wielka, 偶e ka偶dy m贸g艂by znale藕膰 tu co艣 dla siebie. Sam Havel we wst臋pie do czytelnik贸w radzi, 偶eby – je艣li kogo艣 nie interesuje dany temat – przeskakiwa膰 te nudniejsze partie i szuka膰 na nast臋pnych stronach czego艣 interesuj膮cego... Niepotrzebna skromno艣膰: mimo konstrukcji patchworku, ksi膮偶k臋 czyta si臋 od pierwszych do ostatnich stron lekko i z zainteresowaniem.

(mj)