W pewnym sensie jest to współcześnie opisana podróĹź w stronę Conradowskiego „Jądra ciemności”.

Pierwsze dzieło południowoafrykańskiego noblisty to dwie opowieści: w pierwszej amerykański rządowy analityk, przygotowując raport o wojnie w Wietnamie, zaczyna zgłębiać dokumentację tego konfliktu. Poprzez kolejne opisy przemocy i zbrodni oraz fotografie stopniowo zaczyna poznawać najciemniejsze strony ludzkiej świadomości i charakteru...

Druga opowieść rozgrywa się przeszło 200 lat wcześniej. To historia wyprawy Jacobusa Coetzee’ego wgłąb południowoafrykańskiej pustyni. Tam burski kolonizator przygląda się miejscowym plemionom i towarzyszącym mu niewolników. Im bardziej zagłębiają się w interior, tym większą uwagę poświęca on towarzyszącym mu ludziom, doszukując się w nich tragicznego brzemienia kolonizacji. Zarazem dostrzega, jak bardzo odkrywany tam świat róĹźni się od tego, co dotychczas sądził.

Ze swoich podróĹźy – czy to po afrykańskim interiorze czy po dokumentach czasu wojny – obaj bohaterowie powrócą z własnym piętnem. Czy jednak lepsi?...

Wydany pierwszy raz w 1974 r. „Ciemny kraj” do dziś pozostaje jedną z najlepszych prac Coetzee’ego – chwaloną za język i precyzję wypowiedzi połączone z wielką wraĹźliwością. Rzecz nie tylko dla miłośników „Hańby”.

(mj)